Pierwsze tokujące dubelty obserwuje się już w pierwszej połowie kwietnia. Główny okres toków przypada na maj i początek czerwca (Dyrcz i in. 1972, Pugacewicz 2002). Kulminacja toków zależy w dużym stopniu od warunków hydrologicznych w danym roku. W latach bardziej suchych przypadała ona na początek maja, zaś w przypadku długo utrzymujących się zalewów wiosennych nawet w ostatniej dekadzie maja. Dubelty najdłużej tokują na dużych tokowiskach liczących ponad 10 samców, w miejscach gdzie przez cały okres lęgowy obserwuje się relatywnie stabilne warunki siedliskowe. Nad Biebrzą i w dolinie Narwi słyszano ostatnie tokujące ptaki jeszcze w pierwszej dekadzie lipca (Korniluk i in. 2015).
W latach 60-tych ubiegłego wieku dubelty na Bagnach Biebrzańskich rozpoczynały składanie jaj od 5 maja, ze szczytem pomiędzy 10 a 20 maja (Dyrcz i in. 1972). Obecnie okres lęgowy mogą rozpoczynać prawdopodobnie nieco wcześniej, np. w dolinie Bugu gniazdo z pełnym zniesieniem odnaleziono 11 maja (P. Stachyra – danie niepubl.), zaś w 2013 i 2014 r. w Dolinie Górnej Narwi data pełnego zniesienia pierwszego lęgu przypadała na I i II dekadę maja. Pośrednie wyniki telemetrii prowadzonej na tym obszarze wskazują, że samice mogą powtarzać lęgi po stracie na wczesnym etapie wysiadywania. W 2014 r. u jednej z samic rozpoczęcie wysiadywania drugiego lęgu oszacowano na 1 czerwca (M. Korniluk – danie niepubl.).
Samica wysiaduje przez 22-24 dni, zaś pisklęta uzyskują lotność po 21-28 dniach (Dyrcz 2004). Na podstawie znalezionych w Polsce gniazd można więc oszacować, że klucie młodych dubeltów przypada głównie na I i II dekadę czerwca. Planując zabiegi ochronne ważne jest aby dostosować terminy koszenia do fenologii lęgów dubelta gdyż w Polsce jest to najpóźniej przystępujący do lęgów gatunek ptaka siewkowego.
Jeżeli w okolicy tokowiska nie ma dogodnych siedlisk do żerowania, samce dubelta zaraz po zakończeniu toków przenoszą się na obfite w pożywienie żerowiska (czasem oddalone nawet o 80 km od tokowisk), gdzie przez ok. 2 miesiące gromadzą odpowiednie zapasy tłuszczu pozwalające im przebyć wyczerpującą wędrówkę do Afryki. Zazwyczaj są to użytkowane wilgotne łąki koszone lub wypasane, często zlokalizowane na łąkach potorfowych, które od lipca do września zapewniają ptakom odpowiednią strukturę siedliska do żerowania (M. Korniluk - dane niepubl.).
W latach 60-tych ubiegłego wieku dubelty na Bagnach Biebrzańskich rozpoczynały składanie jaj od 5 maja, ze szczytem pomiędzy 10 a 20 maja (Dyrcz i in. 1972). Obecnie okres lęgowy mogą rozpoczynać prawdopodobnie nieco wcześniej, np. w dolinie Bugu gniazdo z pełnym zniesieniem odnaleziono 11 maja (P. Stachyra – danie niepubl.), zaś w 2013 i 2014 r. w Dolinie Górnej Narwi data pełnego zniesienia pierwszego lęgu przypadała na I i II dekadę maja. Pośrednie wyniki telemetrii prowadzonej na tym obszarze wskazują, że samice mogą powtarzać lęgi po stracie na wczesnym etapie wysiadywania. W 2014 r. u jednej z samic rozpoczęcie wysiadywania drugiego lęgu oszacowano na 1 czerwca (M. Korniluk – danie niepubl.).
Samica wysiaduje przez 22-24 dni, zaś pisklęta uzyskują lotność po 21-28 dniach (Dyrcz 2004). Na podstawie znalezionych w Polsce gniazd można więc oszacować, że klucie młodych dubeltów przypada głównie na I i II dekadę czerwca. Planując zabiegi ochronne ważne jest aby dostosować terminy koszenia do fenologii lęgów dubelta gdyż w Polsce jest to najpóźniej przystępujący do lęgów gatunek ptaka siewkowego.
Jeżeli w okolicy tokowiska nie ma dogodnych siedlisk do żerowania, samce dubelta zaraz po zakończeniu toków przenoszą się na obfite w pożywienie żerowiska (czasem oddalone nawet o 80 km od tokowisk), gdzie przez ok. 2 miesiące gromadzą odpowiednie zapasy tłuszczu pozwalające im przebyć wyczerpującą wędrówkę do Afryki. Zazwyczaj są to użytkowane wilgotne łąki koszone lub wypasane, często zlokalizowane na łąkach potorfowych, które od lipca do września zapewniają ptakom odpowiednią strukturę siedliska do żerowania (M. Korniluk - dane niepubl.).
